Ito ay ang Attention Deficit Hyperactivity Disorder na isang uri ng behavioral disorder. Ang ilan sa sintomas nito ay ang sobrang pagiging makulit at malikot na karaniwang nakikita sa mga batang edad 7 at 1/3 porsiyento ng mga may ADHD ay nananatiling ganito hanggang sa kanilang pagtanda. Madali lang malaman kapag mayroong sakit na ito, hindi na kailangan ng blood test o anumang physical examination. Dahil sakit ito sa pag-uugali kaya't kailangan lang ay obserbahan ang ikinikilos ng isang indibidwal. Sinasabing genetic o namamana ang ADHD, nakukuha rin sa magulong kapaligiran at maging ang pang-aabuso sa bata ay isa ring salik para magkaroon nito. Kaya't ipinapayo sa mga magulang na huwag nilang aabusuhin ang kanilang mga anak, pisikal man o verbal.
Ang mga taong may ADHD ay may malaking problemang kinakaharap lalo na sa aspektong sosyal. Madalas kasi imbes na unawain ay nakararanas sila ng rejection o iniiwasan ng mga taong nakapalibot sa kanila dahil na rin sa kanilang pag-uugali. Sa mga batang may ADHD ay sakit sila sa ulo ng kanilang mga magulang at titser dahil hindi mapirme sa kinalalagyan at napakaingay din. Kinakailangang palaging bantayan sila, dahil sa kalikutan ay kung anu-ano'ng pinaglalaruan at takbo pa nang takbo, na minsan ay nauuwi pa sa disgrasya. Hindi rin sila nakakapag-concentrate sa kanilang ginagawa kaya wala silang natatapos. Sa isinagawa namang pag-aaral ng mga eksperto, ang matatandang may ADHD ay walang progreso sa kanilang buhay, may mababang antas ng trabaho at mayroon silang anti-social personalities.
Dito sa Pilipinas ay mayroong grupo na tumutulong sa ganitong problema, ang ADHD Society of The Philippines. Itinuturing nila itong seryosong problema dahil sa dumaraming kaso ng mga may ADHD sa bansa. Naniniwala silang ang pagkalinga at pagmamahal ng mga magulang sa kanilang mga anak ay isang mabisang paraan para sila ay maging produktibo pa rin at hindi maging pabigat sa lipunan.